شیخ بی درنگ شمشیر از میان بیرون آورد و مانند جومونگ مرید بخت

برگشته را به سه پاره ی نامساوی تقسیم نمود و گفت: سالهاست که هیچ

درازگوشی بین دو راهی علم و ثروت گیر نمی کند..... مریدان در حالی که انگشت به

دندان گرفته و لرزشی وجودشان را فرا گرفت ،گفتند: یا شیخ ما را دلیلی

عیان ساز تا جان فدا کنیم .....

شیخ گفت:در عنفوان جوانی مرا دوستی بود که با هم به مکتب میرفتیم،

دوستم ترک تحصیل کرد من معلم مکتب شدم... حالا او پورشه دارد؛من پوشه

... او اوراق مشارکت دارد و من اوراق امتحانی... او عینک آفتابی من عینک

ته استکانی... او بیمه زندگانی من بیمه خدمات درمانی...

او سکه و ارز...من سکته و قرض....

سخن شیخ چون بدینجا رسید مریدان نعره ای جانسوز از جگر برکشیدند

و راهی کلاسهای (میلیونر شدن دریک شب) گردیدند ....