با گذشت سه روز از پیروزی بشار اسد در انتخابات ریاست جمهوری، حسن روحانی رییس جمهور یکی از نزدیک ترین همپیمانان سوریه به او تبریک نگفته است.

به گزارش گروه سیاسی صراط، بشار اسد در انتخابات اخیر سوریه با کسب 88.7 درصد آرا در حالی که 73.4 درصد واجدان شرایط در انتخابات شرکت کرده بودند بار دیگر به عنوان رییس جمهور انتخاب شد و در اولین واکنش‌ها، آمریکا و تعدادی از همپیمانان غربی این کشور، کل انتخابات را غیرقانونی خواندند.

در مقابل این واکنش‌ها، روسیه اعلام کرد که "ما هیچ تردیدی نسبت به قانونی بودن انتخابات سوریه نداریم."

با این وجود معلوم نیست چرا حسن روحانی رییس جمهور کشورمان واکنشی به نتیجه انتخابات نداشته‌ است! تا کنون علی لاریجانی انتخاب اسد را تبریک گفته ولی تنها واکنش رییس جمهور به انتخاب او، صرفا به یک پیام غیرمستقیم آن هم نه از طرف یک مقام دولتی بلکه به واسطه حضور هیات پارلمانی ایران در سوریه بوده است.

علاءالدین بروجردی که در راس هیات پارلمانی با بشار اسد دیدار و گفت‌وگو کرد، ضمن بیان تبریک به بشار اسد جهت انتخاب شدن توسط مردم سوریه، گفت: ما مراتب خرسندی و تبریک مقام معظم رهبری، رییس‌جمهور، رییس مجلس شورای اسلامی و رییس قوه قضاییه را خدمت شما تقدیم می‌کنیم. این پیروزی، پیروزی همه ملت سوریه، ملت ایران و همه کسانی است که در کنار سوریه هستند.

گفتنی است بشار اسد بعد از انتخاب حسن روحانی به ریاست جمهوری، در نامه‌ای از جانب ملت سوریه «صمیمانه‌ترین تبریکات و بهترین آروزها» را به حسن روحانی برای «کسب اعتماد میلیونها تن از ملت برادر ایران» تقدیم کرده بود.

با این وجود معلوم نیست در شرایطی که ایران به عنوان نزدیک ترین هم‌پیمان کشور سوریه شناخته شده و چشم آمریکا و غربی ها به واکنش ایران به انتخابات این کشور دوخته شده بود، چرا رییس جمهور هیچ واکنشی به این موضوع نشان نداده است.

بخشی از آرشیو سایت رسمی ریاست جمهوری در روزهای اخیر؛ روحانی و جهانگیری روز ملی یمن، روز ملی اتیوپی و ... را هم تبریک گفته‌اند.

آیا سکوت رییس جمهور ایران در این خصوص، همسو با خواست غرب نبوده است؟ آیا پیروزی اسد در شرایطی که 88.7 درصد آرای کل شرکت کنندگان را به دست آورده بود ارزش یک پیام تبریک خشک و خالی را نداشت؟ جالب اینجاست که آرای اسد نشان می دهد حتی با فرض شرکت همه معارضان سوری در انتخابات و حضور صددرصدی (!) مردم این کشور، باز هم بیش از 65 درصد آرا به اسد تعلق داشته است.

سوال اینجاست آیا دولت ایران با رصد لحظه به لحظه و مداوم در کمین هر مناسبت ملی در کشورهای مختلف در هر گوشه و کناری از جهان نشسته تا بی درنگ، از سوی رییس جمهور یا معاون اول او، پیام تبریک خود را ارسال کند(!)، انتخاب اسد را تا این اندازه بی اهمیت دانسته است؟ و یا این اقدام نیز چراغ سبزی به غرب در خصوص همگرایی با آنها در موضوع سوریه است؟